Fairbanks de zon schijnt de hele dag en nacht, gisterenavond keek ik om 22.45 naar buiten en de zon scheen nog op een caravan aan het einde van het park.Heerlijk!!!
Van Stewart zijn we dus naar Skagway gereden over een bar slechte weg, met veel hobbels en gaten erin, heel langzaam en voorzichtig rijden dus. Joop rijdt en doet het uitstekend. Deze weg is de Cassair Highway voor de diegene die het op de kaart volgen bij Watson Lake kom je op de Alaska Highway en dat is een 2 baans weg met niet al te veel verkeer voor hollandse begrippen. Motoren, motorhomes en caravans en wat vrachtverkeer! We gaan nu richting Skagway en Haines deze plaatsen liggen in Alaska en zijn erg bekent van de goudkoorts er kwamen in 1898 20.000 mensen uit de hele wereld hier goud zoeken. We hebben er een film over gezien en dat was reuze interessant, ze moesten een pas over met 500kg aan voorraden en dat was wat in die tijd nu rij je er zo naar toe. Prachtige vergezichten met gletscher en sneeuw, en diep blauwe meren. Skagway heeft nu een nieuwe bestemming cruiseschepen. De Holland-Amerika lijn en vele andere maatschappijen dokken hier voor een dag, en alle passagiers gaan dan naar de vele juwelierszaken en souvernierswinkeltjes en kopen zich suf. Ongeveer 15 km van Skagway liggen de ruines van Dyae voor 100 jaar geleden een groot tentenkamp was voor de stampeders(zo worden de goudzoekers genoemd omdat ze in zulke grote getalen aankwamen). Nu is het een Nat. Park met mooie bossen en riviertjes en je kan de voettocht maken over de pas 33 miles dat hebben we dus niet gedaan. Terwijl we daar rondreden zagen we een prachtige gruzzly die uitgebreid stond te grazen langs de kant van de weg 2 meter van de auto prachtig. Ook 2 zwarte beren wat een kadootje omdat zo te mogen zien.
Zondags zijn we met de ferry naar Haines gevaren redelijk weer en genoten van de Chilkoot bergen. Haines ligt in een mooie vallei er is vroeger een militair fort geweest, deze huizen worden nu gerestaureerd en je hebt een mooi uitzicht over de baai. In 1 van de huizen was een Clingit indiaan bezig om een totem paal te maken voor een school in Juneau, erg leuk om te zien en de verhalen te horen. Totempalen zijn eigenlijk een soort boek over de geschiedenis van een dorp of nu van de school waarvoor deze paal bestemd is.

Haines Highway is een goede weg die langs hoge bergen en meertje loopt maar jammer genoeg begon het weer te regenen dus de bergen hebben we niet echt goed gezien.

bij Haines weer op de Alaska hgw nu richting Tok de weg wordt hier weer slecht ze zijn ook erg bezig met het repareren hiervan. We moesten ergeens een half uur wachten voordat we verder konden, en er stonden maar 15 auto's. Tok is een klein plaatsje waar de weg of naar Anchorage of naar Fairbanks gaat dus veel campings autowasplaatsen (vanwege de bar slechte modderige weg) en garages. Nu zijn wij in Fairbanks dat is een grote plaats, de oliepijplijn gaat hier ook langs (800 miles lang) er is een universiteit en 2 militairebasissen. Dat brengt ook weer geld in het laatje natuurlijk. Ook hier is het toerisme een goede bron van inkomsten. We staan op een mooie camping en blijven hier een paar dagen om te wassen te mailen en op te ruimen want dan gaan we 3 dagen naar het denali Nat. Park. Tot het volgende blog met liefs van Joop en lisa

we zijn nu in Stewart (Canada) en zijn vanmiddag ook nog naar Hyder USA (Alaska)geweest dat ligt hier 3 km vandaan, maar je moet wel je paspoort meenemen op de terugweg wordt er door de douane gevraagd of je wapens hebt gekocht. We staan op een camping met veel mensen die hier voor 1 nachtje komen er zijn hier 2 gletchers salmon en bear genaamd, de salmon was gesloten omdat er veel rotsen en bomen over de weg liggen. Je hoort hier ook af en toe knallen en dat zijn of rotsen of kleine lawines. De zalm komt hier pas later aan dus de kans op beren(grizzlies) is klein. Wel hebben we op de weg hier naar toe een timberwolff gezien, we zagen hem in de greppel duiken maar ik hoorde gekef dus dacht kleintjes een paar seconden later stak de moeder wolf over om haar kleintjes te zoeken, prachtig.
Even terug naar Vancouver Iskand we zijn van Cambell River naar Telegraph Cove gereden om daar de volgende dag een boottocht te maken om beren te kijken. Het was die dag droog,we waren met 10 mensen en we hebben beren,dolfijnen, een osprey,en 7grizzlies gezien 1 zwarte beer had 3 kleintjes wij zaten in een bootje en de beren waren zich aan het voeden met sedge, heet het nederland geloof ik zegegras dat bestaat uit 25% proteïnen. de beren zien er nog niet erg groot uit want ze komen uit hun winterslaap en moeten nog 45% van hun gewicht bij eten na het gras komen allerlei bessen en dan de vette zalm.
Het was geweldig en we hebben heerlijk zitten nagenieten. Een berin wordt nu bevrucht maar de vrucht blijft "hangen" en dan in oktober /november als de berin op gewicht en gezond is gaat de zwangerschap pas beginnen, als ze niet goed op gewicht is gaat de zwangerschap niet door knap van de natuur.

Op weg naar Port Hardy hebben we nog een paar beren langs de weg gezien. Voor de overtocht moesten we om 5.30 aanwezig zijn. Eenmaal op de boot kon je overal lekker zitten en naar buiten kijken veel kon je niet zien want het regende. Maar je ziet heel veel bos en besneeuwde bergen kilometers lang voor ons allemaal imponerend. In eens ging de tv aan met de voetbal wedstrijd ned. Italie gek idee dat je zo ver van huis op het water zelfs de wedstrijd kan volgen. je wist ook meteen dat er Nederlanders aan boord waren! Prince Rupert is een havenstad en ligt dichterbij Japan dan Vancouver! Er was in PR een parade "seafest"indianen, noren filipinos, koreanen alles liep mee. Vandaar uit zijn wij door gereden naar Terrace en van Terrace naar Hazelton 3 kleine plaatsjes eigenlijk gehuchten met een prachtig Indianen museum waar we een paar uur uitleg over totempalen en de leefwijze van de Indianen hebben gekregen. De volgende dag naar Stewart. Ook hier weer eindeloos niets, veel vrachtauto's met bomen er op en campers. maar als ik veel zeg dan denk ik dat we misschien in totaal 50 auto's zijn tegengekomen op een afstand 250 km. Morgen gaan we door richting Skagway ongeveer 1000 km verder, waar we 3 dagen over doen, of misschien wel langer, dat ligt eraan wat we onderweg gaan tegenkomen. tot zover met lieve groeten van Joop en Lisa

we zijn helemaal opgewonden vanmorgen gingen we maar een eindje rijden, want het was snert weer. Eerst over de grote weg en toen over een soort pad waar de houtvrachtwagens over heen racen. We hadden zo iets van hier zie je toch niets we zijn uiteindelijk op een weg gekomen waar volgens mij niemand meer over heen rijd, eerst zaggen we een hertje met een heel kleintje die paste nog onder haar buik dus maar een paar dagen oud. We rijden en zeuren over het weer en ineens een zwarte beer joop stopte meteen en er waren 2 kleintjes bij die onmiddellijk de boom werden in gestuurd en ma stond rechtop naar ons te kijken. 1 van de kleintjes was nieuwsgierig en keek om de boom heen. we hebben zeker 10 minuten naar elkaar zitten kijken toen zijn ze weg gelopen diep het bos in, de dag is nu helemaal goed ondanks de regen en de voorspelingen van nog meer regen. Morgen gaan hier weg uit Cambell River en gaan we richting Port McNeill /Port Hardy we gaan vrijdag varen en met dit weer zullen we niet veel zien maar je weet maar nooit.Ik heb gisteren in de krant gelezen dat een orkababy geen witte vlekken heeft maar roze omdat de huid dan nog dun is, als ze wat groter zijn worden de roze plekken wit, het is maar een weetje. We hebben zaterdagavond 3 cruiseschepen langs zien varen, deze kwamen uit Alaska en gingen weer naar Seattle /Vancouver. De afstand tussen V.I. en het eilandje an de overkant is 20 minuten varen met de veerboot, een smalle vaargeul dus en toch komen hier cruiseschepen en ook veel vrachtschepen langs die naar Juneau en Sgakway varen met zelfs campers er op. Juneau is niet per weg te bereiken dus alles moet per vliegtuig of boot vervoerd worden.
Verder maakt iedereen zich heel erg druk over de benzine prijs die zie je per dag stijgen canada gaat per liter en we hebben C$1.31 betaald en vanochtend C$1.41 en we zijn hier pas 11 dagen, ook in Nederland zal het wel de pan uit rijzen. Dit was het voor vandaag bedankt voor de reacties blijf schrijven pas goed op je zelf lieve groeten joopenlisa even een ps-je ik was even een aantal dingen vergeten te vertellen.
Op Salt Spring Island hebben we in een Provincial park gestaan, waar we na veel moeite geparkeerd hebben, de moeite was modder en nog eens modder. We waren de enige die daar kampeerden geen licht en water, dat is niet zo erg maar het was er zo donker en het regende zo hard. We zouden de volgende dag gaan kajakken maar dat is niet door gegaan want het regende zo erg dat er toch weinig te zien zou zijn. De mensen die een aantal dingen heel uitgebreid voor ons geregeld hebben Lo en Annemarie zijn gezellige brabanders die hier gekomen zijn 1988 om onderzoek(naar de leefgewoontes van de caribou) te doen bij/met een professor in Victoria en ze zijn er dus nog steeds. Ze organiseren kleine groepsreizen voor avontuurlijk mensen weten erg veel van de natuur en ze zitten op www.naturetrek.ca we zijn toen naar de vastewal gevaren en kwamen weer langs allerlei stinkfabrieken hout verwerkende industrie.
Er zijn hierdoor (hout) veel kleine dorpjes in verval geraakt toen de glorietijd over was. 1 dorpje heeft de geschiedenis hiervan op de muren geschilderd en is daardoor een toeristen attractie geworden Chemainus.